Heretik Toplumsallıklar Kollektifemeyeni

Monday, April 13, 2009

"yokluğumun görünmez izleri" ya da gölgeler


.

insan
Jean-Philippe Toussaint'ı okuyunca merak etmeden duramıyor "göğe bakma durağı"nı okuyup okumadığını


ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
şu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla bu evleri de bunları da
göğe bakalım

falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
bu karanlık böyle iyi afferin tanrıya
herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
beni bırak göğe bakalım

senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
seni aldım bu sunturlu yere getirdim
sayısız penceren vardı bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım
şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin, bir ellerim yeter belleyelim yetsin
seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma göğe bakalım

---
Blanchot, Öteye Adım Yok Ötesi'nde (Ayrıntı, çev. Nami Başer, sf.36)

  • Bir yerde, dönüşün yasasını -Aynı Olanın Ebedi Dönüşünü-, harekete dönüşür dönüşmez, dönüşün titizliğini, her şeyden önce yazı barındırır, dönüş, yazının zamanına dönüşür, bu yasa -yasadışı yasa- zamanın zamanlılığını bize benimseterek (en edilgen bir edilgenlikle öteye adıma teslim olmamızı sağlayarak) her varlığı, her şimdiki zamanı yok etmekte, böylelikle kendisinin ortaya çıkmasını sağlayan durumu, yeri durdurmakta, yok etmektedir... gelecekte ancak şimdi olamayan dönecektir (şiir bunu yakalamya çalışır), aynı şekilde geçmişe dönen aslında geçmişte hiçbir zaman bir şimdi olmayandır (anlatı bunu yakalamaya çalışır).

Jean-Philippe Toussaint'ı okudukça merak etmeden duramıyor "göğe bakma durağı"nı okuyup okumadığını

Toussaint'da bir röportajında

MR: Why do you write fiction?

JPT: I write novels because of the times we live in. The novel evolved in such a way that it has become a very free genre, which allows for all kinds of variations and forms. Nowadays, the novel is the only literary genre that is visible, available to the public. If I’d lived a century earlier, I probably would have written poetry.



diyor.
Soru bu ifadeler şimdiliğin hangi sınırında bizi biz-olmayana teslim edecek, nasıl bir formda mırıltısını duyacağız physis'in? romanın zamanında müşterek olan ne?

p.s. nami başer çevirisi ingilizce'sinden daha iyi.

No comments:

Post a Comment